شیمی‌دان انگلیسی که در سال ۱۷۹۱ در خانواده‌ای گمنام و بینوا به دنیا آمد. مایکل فرزند آهنگر فقیری بود که به سختی روزگار می‌گذراند. در حالی که تنها ۱۳ سال داشت به دلیل شرایط سخت خانواده‌اش به کار جلدسازی و صحافی کتاب مشغول شد. برای امرار معاش به پادویی در یک کتاب‌فروشی مشغول شد که ضمن انجام این کار روزنامه نیز می‌فروخت. در این محیط هیچ کتابی نبود که به آنجا آورده شود و مایکل آن را مطالعه نکرده باشد. مایکل بیش از پیش روی کتاب‌های علمی تعمق می‌کرد. مایکل فارادی با پس انداز کردن مقداری پول توانست یک وسیله الکتریکی درست کند.
روزها گذشت تا این که او فهمید که شخصی به نام «تاتوم» می‌خواهد درباره علوم طبیعی سخنرانی کند. برای مایکل جوان تهیه کردن بلیطی به مبلغ ۲۵ سنت بسیار گران بود. جریان را با برادر بزرگش که «رابرت» نام داشت در میان گذاشت و رابرت نیز این پول را به او داد. مایکل در تمامی جلسات سخنرانی شرکت کرد و تمامی مطالب را یادداشت کرد. واقعه‌ای که در سرنوشت و آینده علمی مایکل تأثیر فراوانی گذاشت. این بود که یکی از مشتریان متوجه علاقه فراوان مایکل به مسائل علمی شد. بنابراین وی را همراه خود به انستیتوی سلطنتی برد، تا در جلسه سخنرانی شرکت کند. فارادی با امیدی که داشت به انجام آزمایش‌های مغناطیسی پرداخت. او وقت کافی برای انجام آزمایش‌های نداشت، زیرا پدرش فوت کرده و مادرش نیز به او متکی بود. بنابراین او در جستجوی کاری بود که بتواند امرار معاش کند. ناگهان اتفاقی غیر منتظره افتاد، نامه‌ای از طرف انستیتوی سلطنتی دریافت کرد که در آن «سرهامفری دیوی» از وی خواسته بود که با او دیدار کند. فارادی در این دیدار به عنوان دستیار سرهامفری انتخاب شد. سرهامفری به هوش و استعداد فارادی پی برد و به تدریج او را با آزمایش‌های مهمتری آشنا کرد. آن دو به همه شهرهای اروپا سفر کردند. با استعدادی که او داشت به عنوان یکی از اعضای گروه تحقیق و پژوهش انتخاب شد و توانست با دانشمندان بزرگ زمان خود دیدار کند. وی در انستیتوی سلطنتی ترفیع گرفت و فرصت بیشتری برای تحقیق و پژوهش یافت، به طوری که در یک سال ۳۷ مقاله نوشت. او در سال ۱۸۲۱ با دختری به نام «سارا برنارد» ازدواج کرد. او همراه ایده آلی برای دانشمند جوان محسوب می‌شد. وی به مدت ۱۹ سال به تدریس کودکان پرداخت. ۱۵۸ مقاله علمی و ۳۰ جزوه درباره آزمایش‌های خود درباره الکتریسته نوشت.
وی توانست قوانین صنعتی الکتروشیمی را پایه‌گذاری کند. به واسطه کشف الکترون به وسیله او دانشمندان علم شیمی (تامسون و غیره) توانستند پیشرفت شایانی را طی کنند که ذرات زیر اتمی نمونه‌ای از آنها است. کار زیاد رفته رفته بر سلامتی‌اش اثر منفی گذاشت و موجب کاهش حافظه او شد. سرانجام این دانشمند بزرگ در ۲۵ مه سال ۱۸۶۷ در خانه خود فوت کرد.
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
